Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na specyfikę i trudności diagnostyczne w pracy psychoterapeutycznej z chorującymi na przewlekłą boreliozę. Borelioza to choroba osaczona nieporozumieniami, sprzecznościami, wątpliwościami środowiska medycznego, choroba „enigma”, której kod wciąż jest z trudem łamany. Funkcjonowanie patogenu, jakim są krętki borelii, trudności diagnostyczne, rozliczność obrazu choroby, kalejdoskopowe zestawy objawów oraz problematyczność procesu leczenia są obiektywnymi przyczynami dramatycznych historii poszczególnych pacjentów.

Zdarza się, że pacjenci doświadczają silnych objawów, uniemożliwiających im w miarę stabilne funkcjonowanie lub utrudniających uczestniczenie i postęp w terapii. W takiej sytuacji zachęcamy do rozważenia włączenia w leczenie farmakoterapii. Stosowanie leków podczas psychoterapii psychodynamicznej bywa krytykowane, ponieważ leki obniżają poziom napięcia i zniekształcają obraz objawów. Z drugiej jednak strony, wytrzymywanie objawów bywa tak zaburzające,

Psycholog to osoba, która ukończyła magisterskie studia psychologiczne i zdobyła dyplom z psychologii. Zajmuje się badaniem i analizowaniem ludzkiego zachowania, myśli i emocji. Psychologowie stosują różne metody badawcze: testy psychologiczne, ankiety i obserwacje, aby zbadać i zrozumieć różne aspekty ludzkiego zachowania i umysłu. Mogą pracować w różnych dziedzinach takich jak edukacja, biznes, media i zdrowie.

Psychoterapia psychodynamiczna to forma psychoterapii, która opiera się na teoriach psychoanalitycznych i psychodynamicznych. Psychoterapia psychodynamiczna skupia się na zrozumieniu, jak przeszłe doświadczenia i nierozwiązane konflikty emocjonalne wpływają na obecne problemy i zachowania człowieka. Co więcej, poznanie tych wpływów, umożliwia dalszą pracę nad uwolnieniem się od związanych z nimi trudności.

Psychoterapeuci psychodynamiczni często skupiają się na interakcjach między pacjentem a terapeutą.

Kiedy gabinet psychoterapeutyczny to dobry kierunek?
Gdy w życiu jest nam źle.

Kilka spacji ciszy, by wsłuchać się w prostotę powyższego zdania, zanim zagłuszą je dalsze wyjaśnienia. Bo może to brzmi zbyt banalnie, zbyt ogólnie, może od razu zza winkla wyłaniają się stereotypy na temat klientów gabinetów psychoterapeutycznych i temat zaczyna powiewać szaleństwem?

Współpraca pacjenta i psychoterapeuty – wspólny wysiłek w wyprawie po skarb zwany zdrowiem psychicznym.

Musimy mieć wspólny cel i razem być zmotywowani. Ale! to do Ciebie, Pacjencie, należy pierwszy ruch, ponieważ to Ty możesz przyjść do gabinetu, umówić się na konsultacje, psychoterapeuta może jedynie na Ciebie czekać. Jesteś, Pacjencie, inicjatorem, pomysłodawcom. Zatrudniasz terapeutę,