Okres dorastania jest czasem trudnym zarówno dla nastolatka, jak i jego rodziców. To czas bardzo dynamiczny, w którym młoda osoba doświadcza wielu zmian, zarówno w wyglądzie fizycznym jak i w rozwoju poznawczym oraz emocjonalnym. To proces przygotowujący do przejścia z dzieciństwa w dorosłość. By to wejście w dorosłe życie było udane dla młodego człowieka, powinien on pozytywnie zrealizować zadania rozwojowe charakterystyczne dla okresu dojrzewania. Te zadania, to między innymi określenie swojej tożsamości oraz nabycie umiejętności budowania głębokich i dojrzałych więzi międzyludzkich.
Niektórzy nastolatkowie z różnych powodów doświadczają trudności w okresie dojrzewania. Nie potrafią utrzymywać pozytywnych relacji z rodzicami i rówieśnikami. Nie mogą znaleźć odpowiedzi na pytanie „kim jestem?” oraz nie radzą sobie z napięciami, doświadczając silnych lęków i stresu. W takiej sytuacji młody człowiek zamiast poczucia sukcesu w wyniku realizacji zadań rozwojowych, doświadcza porażki, co dodatkowo utrudnia jego pozycję i zniechęca do podejmowania kolejnych wyzwań na drodze ku dorosłości.
Problemy nastolatka mogą się objawiać poprzez zaburzenia zachowania i emocji, zaburzenia lękowe, odżywiania, czy depresyjne. Ich przyczyny mogą być różne. Gdy nastolatek przeżywa trudności z którymi nie potrafi poradzić sobie samodzielnie, warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty.
W psychoterapii młodzieży ważna jest współpraca z rodziną. W pierwszej konsultacji uczestniczą sami rodzice. Przed rozpoczęciem terapii zbierane są podstawowe informacje dotyczące trudności dziecka. W zależności od rodzaju problemu proponowana jest psychoterapia indywidualna, psychoterapia rodziny lub skierowanie nastolatka do terapii grupowej. Bywa, że potrzebna jest konsultacja psychiatryczna.
Psychoterapia indywidualna zazwyczaj odbywa się raz w tygodniu. Sesje trwają 45 minut. Rodzice są zaangażowani w proces psychoterapii ich dziecka. Terapia rodzinna odbywa się z reguły raz na dwa tygodnie; sesje trwają 1,5 godziny. W przypadku osoby niepełnoletniej, zgodę na terapię i leczenie farmakologiczne muszą zawsze wyrazić rodzice.
Autorką tekstu jest psychoterapeutka pracująca z młodzieżą Eliza Iwan
